Chapter 14

Libby

Delikatnie rozchyliłam powieki, aby uchronić je przed promieniami słonecznymi tego ranka, może to złe stwierdzenie, ponieważ zegar wskazywał godzinę 12. Wyciągnęłam powoli rękę spod głowy Harry'ego i po cichu wyszłam do łazienki po drodze zabierając czyste ubrania. Odświeżyłam się i zeszłam na dół w celu zrobienia sobie śniadania. Na kanapie leżał Matt z lekko rozchylonymi ustami i koszulką podwiniętą do połowy. Zaśmiałam się na ten widok i po cichu, aby nie zbudzić przyjaciela weszłam do kuchni. Po kilku minutowym zastanowieniu się nad wielowartościowym posiłku zdecydowałam się na mleko z płatkami. W dolnej pułki wyjęłam głęboki talerz, który wyślizgnął mi się z dłoni i narobił wielki hałas, tłukąc się na podłodze. Zaczęłam szybko zbierać odłamki szkła z nadzieją, że chłopcy się nie zbudzili.
- Libby!- Usłyszałam krzyk Matt'a, który stał oparty o framugę drzwi.- Czemu zachowujesz się tak głośno. Nie mieszkasz sama.- Jęknął i złapał się za głowę. Podeszłam do szafki koło kuchenki i wyjęłam pudełko z aspiryną i podałam przyjacielowi i powróciłam do sprzątania, lecz od razu skaleczyłam się w palca. Krew popłynęła wzdłuż mojego nadgarstka i cicho syknęłam. Odkręciłam wodę i dokładnie obmyłam palec, następnie użyłam wody utlenionej i przykleiłam plaster.
- Co się tu dzieje.- Dobiegł mnie głos Harry'ego. No pięknie wszystkich pobudziłam. Podeszłam do niego i delikatnie pocałowałam jego spierzchnięte usta.
- Co ja tak w ogóle tu robię?- Mogłam się spodziewać takiego pytania.- Kucnęłam nad szkłem, aby dokończyć sprzątanie.
- Wróciłeś razem z Matt'em, aby kontynuować picie, ale na wasze szczęście mnie obudziliście i teraz jakoś funkcjonujecie.- Harry wziął ze stołu tabletkę i szybko ją popił duża ilością wody.
- A co do ciebie kochanie.- Wskazałam palcem na Stylesa.- Ostatni raz cię myję o 3 w nocy i pilnuję, abyś nie udusił się własnymi wymiocinami.- Chłopak skrzywił się, lecz po chwili na jego twarzy pojawił się zawadiacki uśmiech.
- Myłaś mnie? Wykorzystałaś sytuację, w której samodzielnie nie mogłem wykonać podstawowych czynności i po prostu pod prysznicem mnie wymacałaś? To podchodzi pod gwałt droga Libby.
- Tak stawiasz sprawę?! Nie będzie dzisiaj seksu.- Odwróciłam się do niego plecami i uśmiechnęłam triumfalnie.
- Ale Lib...
- Tydzień bez seksu.- Przerwałam mu.
-Co?! No kochanie- Jęknął błagalnie.
- Dwa tygodnie.
- Chyba sobie żartujesz, że...
- Dalej się sprzeczasz? Chcesz trzy tygodnie?- Spytałam, a on opadł na krzesło i schował głowę w rękach.
- Hohoho, stary współczuję!- Matt poklepał mojego chłopaka po plecach.
- A ty co się tak cieszysz? Ty nie będziesz mógł tego robić z Larra od 4 do 6 tygodni.- Na moje słowa mina mu zrzedła.
- Co?!- krzyknął chłopak i wstał od stołu, a do moich uszu doszedł melodyjny śmiech loczka. Wyszłam z kuchni i poszłam do swojego pokoju, aby chwilę się zdrzemnąć, ponieważ ta noc nie należała do najspokojniejszych. Położyłam się na lewym boku i zamknęła zmęczone powieki, lecz po chwili koło mnie położył się Harry i delikatnie zaczął muskać moją szyję.
- Kochanie, ty sobie żartowałaś z tym zakazem seksu? Bo jak sobie pomyślałem, że nie dotknę cię przez dwa tygodnie to zacząłem już odczuwać brak tego zbliżenia, więc sobie wyobraziłem ciebie naga pod moim ciałem i...- Cicho sapnął nad moim uchem i przycisnął swoje biodra do moich pośladków lekko nimi poruszając.Czułam delikatnie wybrzuszenie w jego bokserkach i stłumiłam w sobie jęk, aby Harry nie miał pojęcia jak na mnie działa.
- Harry, ja mówiłam poważnie. Czy ty naprawdę jesteś taki niewyżyty seksualnie, że nie wytrzymasz?
- Pf... jasne, że wytrzymam!- Spojrzałam na niego kpiąco.- Zobaczysz, że wytrzymam przez dwa tygodnie. A całować się możemy?- Zamyśliłam się na chwilę jakby mu utrudnić życie, ale doszłam do wniosku, że i mi będzie z tym ciężko.
- Będziemy mogli, ale bez przesady. Żadnego macania, ocierania się i te sprawy. Pocałunek jedynie usta i policzek.- Harry przybliżył się do mnie i musnął moje usta, lecz oderwałam się od niego.
- Gdzie jest Matt?- Chłopak ponowił pocałunek, ale ponownie go odepchnęłam.
- Poszedł wziąć prysznic i jedzie do szpitala.
- Harry też powinnam tam być, zabiorę się z nim, a ty się prześpij i zobaczymy się wieczorem.- Wyszłam z pokoju, aby powiadomić o moim planie Matt'a.

* Niall

Zatrzymałem samochód przed niewielkim ceglanym domem i delikatnie szturchnąłem Zayn'a aby się zbudził. Powolnie otworzył powieki ukazując swoje przepiękne, ciemne oczy. Nachyliłem się nad nim i krótko pocałowałem  jego wargi na co chłopak uśmiechnął się leniwie.
- Gotowy?- Szepnął, a ja się spiąłem co brunet zauważył.
- Kochanie, jeśli chcesz możemy złożyć wizytę, bez żadnych nowości. Po prostu zwykłe odwiedziny.
- Nie, Zayn jak już jesteśmy to zróbmy to.- Widziałem jak na tym zależało chłopakowi i nie chciałem go teraz zawieść. Wysiedliśmy z samochodu wcześniej biorąc swoje bagaże i wolnym krokiem podeszliśmy do drzwi frontowych. Mulat naparł na klamkę, lecz one nie ustąpiły co oznaczało, że w domu nikogo nie było. Zayn z dna torby wygrzebał klucze i przekręcił zamek. Mimo, że byłem tutaj wiele razy, nigdy nie czułem się tak niepewnie. Z jego mamą miałem świetny kontakt. Zawsze powtarzała mi, że jestem dla niej jak drugi syn, co zawsze mnie niezmiernie cieszyło. Często zamiast spędzać czas z Zayn'em siedziałem z jego mamą w kuchni rozmawiając i jedząc. Była świetną kucharką. ( przy.aut. Tak Asiu i Ago kochanka ♥) W środku chłopak upewnił się, że nikogo nie ma i namiętnie, lecz krótko pocałował moje wargi, ale domagałem się więcej i przysunąłem go do siebie znacznie bliżej, a z mojego brzucha doszedł dźwięk.
- Horanowy brzuszek jest głodny.- Zayn zaśmiał się pod nosem i poszedł do kuchni w celu podania mi jakiegoś posiłku. Podreptałem za nim szybko i usiadłem na blacie kuchenny machając nogami. Mulat podszedł do mnie z chytrym uśmiechem, a w dłoni trzymał dorodną truskawkę. Zaśmiałem się sicho, gdy chłopak kawałek włożył do swoich ust i zblizył się do mnie. Nadgryzłem część owocu i pocałowałem jego usta. Rozchyliłem nogi, aby Zayn mógł przysunąć się bliżej mnie. Oplotłem nogami jego biodra i pogłębiłem pocałunek. Po pewnym czasie przeniósł pieszczotę na moją szyję , a ja odchyliłem głowę dając mu więcej pola do manewru. Jęknąłem cicho gdy zassał się na chwilę na moim obojczyku. Powrócił do całowania moich stęsknionych warg, ale nagle usłyszeliśmy hałas. Odwróciliśmy się w stronę dźwięku, lecz nagle zamarliśmy. Za nami stali rodzice Malika, a jego mama zasłoniła usta dłonią. Na podłodze leża siatka z zakupami, która prawdopodobnie wydała ten huk. Pospiesznie zeskoczyłem z blatu i poprawiłem bluzkę. Przywitałem się cichym dzień dobry i spojrzałem w podłogę.
- Za 5 minut widzimy się w salonie.- Usłyszeliśmy bezbarwny głos jego rodzicielki i zniknęliśmy w pokoju chłopaka.
- To nie tak miało wyglądać.- Jęknął Zayn siadając na łóżku i chowając głowę w rękach.
- Jej mina nie wróżyła nic dobrego.- Jęknąłem i usiadłem obok swojego chłopaka i mocno przytuliłem. Siedzieliśmy w ciszy przez 5 minut i postanowiliśmy zejść na dół.
- Pamiętaj, że zawszę będę cię kochał.- złapał mocno moją dłoń
- Zayn, mówisz jakbyśmy szli na wojnę i nie byli pewni czy przeżyjemy.- Zaśmiałem się cicho.
- Bo tak się czuję mój mały Irlandczyku.- Pocałował mnie szybko i zeszliśmy na dół. Przed salonem próbowałem wyswobodzić dłoń w obawie przed rodzicami, ale chłopak za nic nie chciał puścić. W salonie z grobowymi minami siedzieli rodzice chłopaka. Zajęliśmy wolne miejsca na przeciwko nich i w ciszy  podziwiałem strukturę moim spodni, które w tej chwili wydawały mi się bardzo interesujące.
- Zayn nie będę cię okłamywała mówiąc, że nie przeszkadza mi twoja orientacja. Hm... może to źle ujęłam. To nie chodzi o to, że mnie to obrzydza, bo wiesz, że jestem osobą tolerancyjną, lecz dobrze znasz naszą religię zdajesz sobie sprawę, że związek hom... taki jaki ty praktykujesz jest niedopuszczalny.- Głuchą ciszę zburzyła jego mama. Z każdym jej słowem chłopak coraz mocniej ściskał moją dłoń.
- Od kiedy to taka religijna się zrobiłaś?- Warknął, a ja poklepałem go w udo, aby się uspokoił.
- Zayn, ja mówię spokojnie, więc proszę cię, abyś i ty to uczynił. Najbardziej mnie boli to, że mi nie powiedziałeś o tym wcześniej jak tu przyjeżdżaliście i pozwalałam wam zostać na noc w tym samym pokoju, a wiesz jaki zawsze mialam stosunek, gdy dziewczyny u ciebie zostawały.
- Mamo, zacznijmy, że jestem tutaj pierwszy raz odkąd jestem z Niall'em. Przyjechałem tutaj, aby właśnie wam powiedzieć o tym, że kocham całym sercem chłopaka obok mnie i nie wstydzę się tego i mam ochotę podzielić się tą nowiną w moją rodziną, aby chociaż przed nimi nie ukrywać się, ale teraz widzę, że zrobiłem wielki błąd.- Wstał z kanapy i ciągnąc mnie za rękę chciał wyjść z salonu.
- Jeszcze z wami nie skończyliśmy.- Przemówił gruby głos należący do pana Malika. Zwróciliśmy się do nich przodem, lecz już nie siadaliśmy.
- Zayn, powinieneś się domyślić, że nie poprzemy tego zwiążku, ponieważ twój partner jest mężczyzną. Zaskoczyłeś nas tą nowiną i musimy nad tym pomyśleć.
- Co tu jest do myślenia. Nic to nie zmieni. Nie ważne co tam wymyślicie, ja będę z Niall'em i nikim innym.- Wybuchł Zayn, a ja gładziłem jego plecy, aby troszkę się rozluźnił.
- Nie podnoś na mnie głosu!- ryknął ojciec, aż się wzdrygnąłem.
- Niall chyba będzie lepiej jak wyjedziesz.- Odezwała się matka Zayna.
- Chyba sobie żartujesz?! On tu zostaje!- Złapał mocno moją dłoń.
- To nie jest odpowiedni czas na gości.- Powiedziała, a ja wyrwałem rękę z jego uścisku i poszedłem na przedpokój gdzie znajdowały się jeszcze nasze bagaże, a mulat pobiegł za mną.
- Niall nie zostawiaj mnie, proszę.- Jęknął płaczliwie. Pogładziłęm jego policzek i delikatnie pocałowałem zaczerwienione usta.
- Zayn, nie mogę zostać wbrew woli twoim rodzicom. Spotkamy się w Londynie, a teraz pojadę do rodziców.- Wspiąłem się na palce aby pocałować go, lecz po chwili przerwało nam chrząknięcie jego taty. Zayn spojrzał na niego i zachłannie wpił się moje wargi wpychając język do moich ust i przyciskając do drzwi. Zayn został odciągnięty ode mnie, a ja się skrzywiłem.
- Kocham cię, zadzwoń jak dojedziesz.- Powiedział gdy zamykałem drzwi. Zatrzymałem taksówkę i kazałem zawieźć się na lotnisko.

*Zayn

- Nienawidzę was!- Krzyknąłem na nich i poraz kolejny chciałem stąd wyjść.
- Nie mów tak. Zayn my cię kochamy, nie rań nas.- Odezwał się cipły głos mojej matki.
- Właśnie wyrzuciliście mojego chłopaka z domu.- Usiadłem na podłodze z bezsilności i poczułem jak moje policzki robią się mokre od słonych łez.
- Zayn, kochanie nie płacz.- U mojego boku pojawiła się matka delikatnie mnie przytulając.- Jesteśmy po prostu przerażeni tą sprawą. Przecież wcześniej umawiałeś się z dziewczynami, co się zmieniło? Że Niall jest gejem i się w tobie zadurzył to nie znaczy, że musisz z nim być.
- Mamo! Kiedy to zrozumiesz, że go kocham i zacznijmy, że on tak jak ja wcześniej umawiał się z dziewczynami i to JA pierwszy go pocałowałem!- Wyrwałem się z jej uścisku i wbiegłem do pokoju. Położyłem się na łóżku i pozwoliłem spłynąć łzom po moich policzkach. Nawet nie wiem kiedy zasnąłem.

* Niall

Po dość długim locie, nareszcie jestem przed moim rodzinnym domem. Wszedłem pospiesznie do środka, rzuciłem bagaż na podłogę i wbiegłem do salonu, gdzie mama oglądała telewizję.
- Niall! Słońce! Co ty tu robisz?- Zapytała zdziwiona, lecz zanim się obejrzała siedziałem koło niej i mocno przytulałem nie zdając sobie sprawy z tego, że zacząłem płakać.
- Słońce co się stało?- Zapytała zmartwiona, a ja pociągnąłem nosem.
- Czemu gdy w końcu kogoś pokocham i zacznie się układać, nagle musi się wszystko popsuć?- wychlipałem cicho mocniej przytulając jej ramie.
 - To się z kimś spotykasz?- Zapytała zdziwiona, a ja uniosłem głowę.
- Tak mamo. Ja... ja... ja...nie bądź zła. Nie krzycz i nie odtrącaj mnie, bo ja jestem z Zaynem.- Jej twarz ukazała zdziwienie, lecz po chwili pojawił się ciepły uśmiech.
- Niall czemu pomyślałeś, że tak zareaguję? Przecież jesteś moim ukochanym synkiem i chce byś był szczęśliwy, a jeśli Zayn to uczyni to mi to nie przeszkadza.
- Bo ja właśnie przyjechał tutaj z Bradford. Jego rodzice trochę się zdenerwowali i no... mamo co mam zrobić?- Wyjąkałem płaczliwie i położyłem się na kanapie.
- Daj im czas. Zobaczysz jeszcze wszystko będzie dobrze, a jak nie to ja z nimi porozmawiam. No nie płacz już.- Przytuliła mnie i pocałowała w czubek głowy.
_____________________
No nie mogę! Jaki ten rozdział jest beznadziejny! Inaczej sobie wyobrażałam scenę gdy  Zayn i Niall przyznali się rodzicom Malika. Rozczarowałam się samą sobą i wręcz mi wstyd... Ale tak długo się męczyłam, żeby coś napisać, więc zdaję sobie sprawę, że jeśli lepiej ten rozdział miałyby wyglądać musielibyście czekać naprawdę dłuuuuuugo... Ciężko coś z moją weną. Cały czas rozmyślam nad moim kolejnym blogiem poświęconym Larry'emu, ale to dopiero jak ten skończę. Przepraszam z błędy, literówki itp.
Tak więc... 15 komentarzy nowy rozdział