Chapter 6

Wszedłem do przestronnej łazienki urządzonej  w jasnych kolorach. Podszedłem do lustra, które znajdowało się nad umywalką i spojrzałem w swoje obicie. Starłem samotną łzę i przejechałem dłonią po policzku. Nadal czułem ciepło w miejscu gdzie wcześniej dotknęła mnie Libby. Przemyłem twarz chłodną wodą i wyszedłem z pomieszczenia. Stanąłem na korytarzu i spojrzałem na drzwi, w których ona zniknęła. Podszedłem do nich cicho, ponieważ usłyszałem szloch. Czyżby płakała z mojego powodu? Wyciągnąłem rękę w stronę klamki, lecz gdy miałem nacisnąć mój telefon się rozdzwonił. Na wyświetlaczu widniał numer Ed'a Sheeran'a. Szybko rozłączyłem z myślą, że oddzwonię później. Wróciłem na dól , gdzie dało wyczuć się woń alkoholu. Jedynie Lara zauważyła, że wróciłem. Przyglądała mi się podejrzanie i z ruchu ust wyczytałem 'płakałeś'. Odwróciłem głowę w stronę chłopaków, którzy już trzeźwo nie myśleli. Spojrzałem na Zayn'a, który swoją dłoń trzymał na kolanie Niall'a i szeptał mu coś na ucho. Blondyn przygryzał wargę i nieobecnym wzrokiem wpatrywał się w okno. Zdawało się, że był w innym świecie. Ostatnio mam dziwne wrażenie, że ta dwójka zbliżyła się do siebie, aż za bardzo jak na przyjaciół. Ech...co za głupoty. Sięgnąłem po wcześniej nalany kieliszek i wypiłem szybko, potem jeszcze następny. Z każdym kieliszkiem wydawało mi się, że ręka Zayn'a była coraz wyżej. Styles już nie pijesz, bo na oczy ci pada. Nagle Niall gwałtownie wstał.

-Wicie co my już będziemy się z Zayn'em zbierali, bo trochę się źle czuje, a nie chce go samego puścić. Nie macie nam tego za złe?-mój wzrok spoczął na mulacie, który patrzył ze zdziwieniem, ale jednocześnie z radością na blondyna. Zdecydowanie nie wyglądał na chorą osobę.

-Chyba też z wami wrócę. Zmęczony jestem.-Nagle dwójka zesztywniała i patrzyli na siebie nerwowo.

-Nie Harry. Zostań! Tyle się nie widzieliśmy. Będę miał dziecko! Rozumiesz?! Takiego małego, no małego, no małego człowieczka. Niesamowita sprawa, nie?-spojrzałem na Matt'a z uśmiechem i pokiwałem twierdząco głową.

-Dobra chłopaki idźcie sami.-Niall tylko szeroko się uśmiechnął i pociągnął za rękę Zayn'a. Czy tylko mi się wydaje to wszystko dziwne? Louis i Liam po ich wyjściu wrócili do spożywania alkoholu. Cały czas byłem myślami gdzie indziej.

-Możemy porozmawiać?-usłyszałam nad głową Larre. Wstałem i poszedłem za nią do kuchni. Dziewczyna usiadła na stołku a ja stanąłem obok mnie.

-Wiec o czym chciałaś porozmawiać?-przerwałem krępującą ciszę.

-O Libby.-zacisnąłem usta, a wzrok skierowałem na podłogę.- Jeśli oczywiście nie masz ochoty to możemy wrócić do salonu.

-Nie, możemy porozmawiać. Nie ma problemu.- Uśmiechnąłem się sztucznie.

-Kochasz ją?- Kiwnąłem twierdząco głową.- To czemu nic nie robisz, aby ją odzyskać?

-Bo ona już mnie nie kocha. Wcale się nie dziwię. Zachowałem się jak świnia. Nie powiniem nigdy tak potraktować żadnej kobiety. Ona mi nigdy nie wybaczy i ponownie zaufa. Jestem pewnie dla niej nikim. Z pewnością po tym jak zerwaliśmy miała lepsze życie.- Larra się zaśmiała.

-Lepsze? Ty chyba sobie Harry żartujesz. Miała tragiczne życie. Dopiero co zakończyła terapię i znowu ty się pojawiasz.- prychnęła.- Oczywiście nie mam nic do ciebie. Tylko się boję, że nie da rady.

-Jaką terapię? Co jej się stało?- Wypytywałem.

-Pewnie mnie za to zabije. Nie powinieneś o tym wiedzieć, ale Libby miała anoreksję.- Wstrzymałem oddech i nic więcej do mnie nie docierało. Osunąłem się na podłogę i zacząłem głęboko oddychać. Musiałem ochłonąć.

- Kiedy to się zaczęło- zwróciłem się do Larry.

-Po tym ja wyjechałeś. Stwierdziła, że zakończyłeś związek, ponieważ nie jest wystarczająco piękna i szczupła jak te wszystkie modelki, z którymi będziesz miał styczność.- wstałem i skierowałem się na górę.

-Harry! Proszę, nie idź tam! Ona mnie zabije, że ci powiedziałam!- Prosiła, ale ją zignorowałem i wszedłem po schodach. Bez pukania wszedłem do jej pokoju. Stała przy oknie, ale odwróciła się w moją stronę z zapłakanymi oczami. Gdy mnie zobaczyła zesztywniała. Podszedłem do niej szybko i mocno przytuliłem. Po chwili jej ręce objęły mnie w pasie i zaczęła głośniej płakać. Nie odzywałem się, ponieważ to nie było potrzebne. Po jakimś czasie Libby się ode mnie odsunęła i spojrzała na moją twarz. Wytarłem łzy z jej policzków i pocałowałem w głowę.

-Harry przepraszam. Ja nie mogę.-Odsunęła się ode mnie i usiadła na łóżku.

-Dobrze. To ja już pójdę.- Wyszedłem z pokoju, a na schodach spotkałem Larrę.

-Spokojnie. Nie wie, że ja o tym wiem.- Zszedłem na dół, ale dziewczyna jeszcze mnie zatrzymała.

-Harry obiecuję Ci, że ją odzyskasz! Coś wymyślimy wszyscy razem. Każdy chce ci pomóc- Uśmiechnąłem się delikatni i zszedłem na dół.

-Wiecie ja już będę leciał. Bawcie się dobrze i jeszcze raz gratuluje stary.-Poklepałem Matt'a po plecach. Liam i Louis chcieli pójść ze mną, aby mi dotrzymać towarzystwa, ale zapewniłem ich, że dam sobie radę, a w domu przecież jest Zayn i Niall.Wyszedłem z mieszkania i skierowałem się w dół ulicy i zatrzymałem przejeżdżająca taksówkę. Kierowca mnie rozpoznał i poprosił o autograf dla córki. Wiedziałem, że mi nie da spokoju, więc podpisałem się na kartce podanej przez mężczyznę. Gdy dojechałem do domu, zapłaciłem za podróż i skierowałem się do drzwi. Zauważyłem, że w oknach palą się światła, więc chłopaki na pewno nie śpią. Wszedłem do środka i co zobaczyłem mnie zszokowało. Na kanapie siedział Niall, a okrakiem na nim Zayn i namiętnie się całowali. Nie zdawali sobie sprawy z mojej obecności, ponieważ nie przerwali czynności tylko ją pogłębili. Usiadłem na fotelu, który stał na przeciwko kanapy i odchrząknąłem. Tak się wystraszyli, że Zayn upadł na podłogę. Zacząłem się głośno śmiać, a Niall z piorunującym wzrokiem pomógł wstać swojemu chłopakowi?

-Wiedziałem, że coś jest na rzeczy. A ja głupi wmawiałem sobie, że mi się wydaje. No, no od kiedy to wy tak ten no razem?- Spojrzałem się na nich wyczekująco.(przyp.aut.Aga wzrok Cichociemnego)

-Od jakiegoś czasu. Harry proszę nie bądź zły czy coś!- Irlandczyk spojrzał błagalnie.

-O co mam być zły? Że jesteście razem? No chyba żartujecie! Nawet tak fajnie. Zawsze chciałem mieć przyjaciela geja. A mam teraz nawet dwóch!-Zayn patrzył się na mnie jak na debila. Takie tam moje marzenie.

- Nie powiesz nic reszcie?- Wreszcie odezwał się mulat.

-Oczywiście, że nie. Wy to zrobicie, bo to wasza sprawa, a ja się wtrącać nie będę.- Wstałem i poszedłem do swojej łazienki. Wziąłem chłodny prysznic, czego mi teraz było trzeba. Po wyjściu z kabiny owinąłem się ręcznikiem w biodrach i wszedłem do pokoju. Założyłem bokserki i położyłem się do łóżka. Zgasiłem nocną lampkę i usnąłem.

..........................

Taki jakiś krótki wyszedł. Nudnawy, mało akcji, ale jednak wprowadziłam Ziall'a. Jeśli nie pasuję będę mogła jakoś ich usunąć :)

Przepraszam za moją długą nieobecność, ale nie dałam rady nic napisać w święta. Za to mam pomysł na kolejne rozdziały, więc tak jak ostatnio 15 komentarzy i pojawi się następny rozdział. Wiem, jestem straszna po raz drugi :) Następny rozdział postaram się wstawić od razu po umieszczeniu odpowiedniej liczby komentarzy. :)

Jeszcze jedna prośba do anonimków. Podpisujcie się, byłabym wdzięczna!
Dedykacje dla Agi, bo nie mogła się doczekać Ziall'a <3